Suicyco

  • Home
  • Nachtwaker
    • About
    • Gosah
    • Boek 0
  • Dood te huur
    • About
  • Personages
    • Alexandria Lindirox
    • Mitsumo Chukiro
    • Lydwine
    • Shiko Meraiï
    • Lydion O'Callaghan
  • WATTPAD
Sinds een hele lange tijd heb ik me weer eens aan een kleine schrijfwedstrijd gewaagd :) Via de wattpad pagina WattpadFantasyNL kwam ik op de uitdaging om een heel kort fragment (maximaal 300) woorden te schrijven. De voorwaarde was dat je met één van de vastgelegde zinnen zou beginnen en het thema binnen de fantasy moest blijven. Zodoende heb ik een fragment in mijn hoofd gevangen en mijn hersens op een abstracte manier laten ratelen, waardoor onderstaand resultaat naar voren kwam.

De uitslagen zijn nog niet bekend en zullen later deze maand komen. Als je dit stuk kon waarderen, zou je me dan willen helpen door je stem achter te laten onder het fragment op mijn Wattpad account? :) Dank je wel!

Klik hier voor de Wattpad link.


Toen ik mijn ogen opende in het inktzwarte water, wist ik al dat de hele wereld was vernietigd – wat ik echter niet wist, was dat ik een compleet andere wereld in de oceaan zou aantreffen, kilometers onder het aardoppervlak.

LANA.

Ze was begonnen als een fluistering, maar de fluittoon in mijn oren was ondertussen zo oorverdovend dat haar roep overging in een schreeuw. Ze was daar, vulde de ruimte op, drukte zo zwaar op mij neer dat het niet anders kon dat haar armen zich volledig om mij heen gesloten hadden.

Ik reikte mijn armen naar voren om haar te voelen. Hartslagen sloegen over bij het verlangen naar haar warmte, alsof mijn vingertoppen het al bijna konden raken.

LANA.

Ze drukte zo hard. Maar toch grepen mijn handen steeds in de lege duisternis. Waar was ze? Mijn spieren verkrampten bij elke beweging die mij dichter bij haar bracht. Het was alsof ze me tegenhield, dwong naar haar te luisteren.

Ik hield op met vechten, wachtte net zo lang tot de pieptoon in mijn oren afzakte tot het zacht pulseren van mijn hart.

En toen hoorde ik haar echt.

Lana.

Mijn lichaam zweefde in een eindeloze ruimte, waarin haar stem slechts een voortschrijdende echo was. Een ijzige leegte trok zich via mijn vingertoppen verder mijn lichaam in, omsloot zich rond mijn haperende hart. Het liet me kilometers vallen, tot ik zeker wist dat mijn individu zich in niets anders dan duisternis bevond.

Ik opende mijn mond om haar naam te zeggen, maar de duisternis had ook mijn stem weggenomen.

En toen was ze daar, diep in mijn binnenste. Het was haar bloed dat langzaam mijn longen verdronk. Haar aanraking, die mijn oogleden sloten. Ze was bij me op het slot.

Ik zou nooit meer alleen zijn.
Share
Tweet
Pin
Share
No reacties
Newer Posts
Older Posts

Suicyco


HOI. Ik ben Suic, Suicy mag ook. Ik ben een dark-fantasy auteurtje, zo'n schrijver die zich ergens verstopt heeft als een roestige speld in een hooiberg onzichtbare-schrijvers. Dat zorgt er niet voor dat ik minder plezier heb in de passie die ik graag doe! Met veel enthousiasme deel ik mijn creaties via deze website met jullie.

Sommigen vragen zich af waar mijn duistere pseudoniem vandaan komt. Ik zal de cliffhanger maar gelijk afschieten: Ik was 7 jaar oud en Suicyco was mijn favoriete racewagen in een DOS spelletje. Door mij gebombardeerd tot meest epische race wagen werd Suicyco op internet zo mijn nickname, en later mijn schrijverspseudoniem.

Dit blijft een hobby blog en heeft geen commerciële doeleinden.



Suic

4 evah work in progress

Aan de pagina wordt altijd getimmerd.

SUICYCO'S ONLINE STORIES



Alex is nog maar negen jaar oud als ze er achter komt dat de wereld waarin ze opgegroeid is een veilige leugen blijkt te zijn. Wat begon als een onschuldige jacht op wat wild, escaleert tot een ramp die haar leven voorgoed verandert.

Labels

  • Photography
  • Short story

Blog Archive

  • ▼  2020 (5)
    • ►  december (2)
    • ▼  november (1)
      • Kort verhaal [300 words] Verdronken
    • ►  april (2)

Fandomness

bliep
credits: crow logo peroni68/DeviantArt

All content is created with by SUICYCO